KRONİK BEYİN SULANMASI
Tüm haftanın yorgunluğunu sırtıma yüklemiş,gelmişim eve,öncesinde mahalle bakkalına girmiş,pançolarımı lays lerimi almışım,bi de penguen...5 günün sabahı küfrederek kendi kendime,"öf ya ne çabuk çaldı bu telefon,5 dak. daha yaa.." diye diye son dakika yetiştiğim stresli ortamdan 2 gün uzak kalacağıma bayram edercesine gelmişim eve...Tv karşısında annemin eskiden olsa diyeceği lafı düşünüp gülümseyerek : "kızım,yeme o pis şeyleri yemekten önce,iştahın kapanacak" Şimdi olsa da yemek yapmış olsa bana,gelip hazıra konsam..Neyse gelip yedim bi güzel onları,e uydum da var ya artık,sinema kanalları arasında gezmekten,aynı anda 3 film izlemeye çalışıp konularını,kişilerini karıştırmaktan bıkıp,"görmemiş" sıfatını yakıştırdım kendime,bu yarım saatte neler oldu neler aslında,tv karşısında elimde penguen,diğer elimde cipslerim,bacaklarımı atmışım koltuğun üstüne...Biissüürü de karar aldım hiç bir işe yaramayacak;ama yine de aldım.Bazen kararsız kalmaktan daha da iyidir ya,eski ev arkadaşım da evlendi;ama bunun aldığım kararlarla ilgisi yok,sadece evlendi,neyse biz geride kalanlara bakalım,içelim-güzelleşelim.
Çöplerin aşağıya indirilmesi gerek,azıcık da evin toparlanması...
Tüm haftanın yorgunluğunu sırtımdan atmaya çalışıp rahatsız sandalyeme oturup,aha bunun karşısına geçtim,yorgunluğum azaldı mı?Yok !
Biraz karar aldım ben,biraz da streslendim,sırtlandım geliyorum.