Sayfalar dolusu yazı da yazsam yine de rahatlayamayacağım bugün.Pişkinliklerle uğraşmaya ve yenilgiye tahammülüm giderek azalmakta;mutlu bir eve dönüş yazısı da yazabilirdim belki bugün,yarın gece çıkacağım kısa yolculuğuma hazırlanabilirdim ya da..
Amaan,bir sinema kanalında bir film seyretmeye başladım bir yandan,öte yandan buzdolabındaki çeşitli gıda ürünlerini tüketmeye çalışıyorum,15 gün her taraf kokacak yoksa.
Ona kendimi anlatmayalı uzun zaman oldu,özlemek en nefret ettiğim duygu,ben artık kimseyi özlemek de istemiyorum.Kendimi anlatmak da sıkıcı.Birisi dinlerken ya da yorum yaparken güzeldi,zevkliydi,sorun değil..
Yok yok geldi,ben gideyim de azıcık kuru yapraklardan bahsedeyim ona,üstüne basar,ses çıkartırız.

Dönemin sonuna yaklaşıyoruz,az bi az işimiz kaldı, tv izlemeye daha fazla vakit ayırmaya başladığıma seviniyorum.Daha çok tiyatro, daha çok sinemaya gideceğim,daha çok omega3 alacağım;bu da 2007 kararları...
Angora'ya zam gelmiş,Zencefil'e de zam gelmiş,e arada Tavanarası'na gidiyoruz artık;ekonomi yapalım azıcık.Hafta sonum bitiyor,en yoğun güne hazırlanıyorum.Ve iyi günler diliyorum :)

Güzelim Ant. oldukça soğumuş,artık "kışın da çok ılık Ant.ın havası" diye övünmeyeceğim,balkonda kahvaltı yapmakla hava atan ben, dona dona oturdum tatil boyunca,yeni bi yerler açılmış;ama aynı insanlar,sokaklar...Özlediğim bazı şeylerin aslında o kadar da özlenmeye değer şeyler olmadığına dair düşünceler oluştu bende,bunda artık odamı "odam" gibi hissetmemenin de etkisi olabilir,8 yıldır evden ayrı yaşayan birinin odası artık kendi odası olmuyor herhalde,biraz da depo olarak kullanılması da cabası.Kullanılmayan eşyalar,geniş-kocaman bir yüklük,rengarenk çaputlar,2 farklı renkte 2 farklı halı...Uyumsuzluğun uyumu bile olamamış renk cümbüşü...
İlk aşk acısı çekip de gözyaşı döktüğüm,suçluluk duygusuyla kıvrandığım vakitler sessizliğine sığındığım odam,artık yabancı bir konuk odası şimdi.Daha soğuk ve karanlık.
Döndüm,hiçbir zaman benim olmayacak evime,odama;ama ben koydum sehpanın üzerine kullanılmış selpakları.Yıkanmamış bulaşıkların verdiği sıkıntıyla uyudum geniş geniş,mor yatak örtüm tüm dertlerime şahit oldu,sevinç nidalarıma kulaklarını tıkadı.İstediğim her yere çivi çaktım.Söktüm,bi daha çaktım.
Döndüm,odamda huzurlu bir yeşillik içinde,yeşil çay içiyorum şimdi.
Hoşgeldim.
Tüm çivilerimi sökmeye...