susmak yarım kalmak mı?

hayatın durduğu-donuklaştığı-akışkanlığını kaybettiği,tüm doğanın seslerini kıstığı anlık bir susuş...Bir dengeyle başlar her şey,dengesizlikle devam eder,sonra her şey tepetaklak...
Mavisi soluk Akdeniz'in...göğün,gökkuşağının...
Yol tutmuştu,tutmuştu çevirmişti beni-beynimi yolundan.yolumdan alıkonuldum.Bir öğin sarhoşluk,bin öğün sarhoşluk...Boşa harcanmış,boşa geçmiş gibi onca dakika,saat,gün ay..
Susmak,konuşmaya susamak mı?
Hayata katkısızdım,elim kolum dönme dolaplarda,"geçer " dediler,"sus".Geçip gitmesini istemedim ki ben,koşmak istedim,düşmek istedim,yuvarlanmak..yokuş aşağı...
Hangi savaşa kendini hazırlıyordu böyle bedenim,beynim,hücrelerim neyin savaşını kazanmaya çalışıyordu?Bazen çok güçlü oluyor içimdeki diğeri,meydan okuyor.sen güçlüsün dedikçe güçten düşürüyor.

En çok da kendimize acırız ya, en çok da kendimize acımasız davranırız.
Uyumak istedim,uyuyup susmak,unutmak...Saatlerce uyutulmak...Ağaçların hışırtıları bile fazla geliyor kulaklarıma,bir kuşun sonbahar neşesi,can çekişen kendi sesim,ss sus,sus...
Ses,yüz,söz,insan...
Her şeye rağmen çok güzel kuşların sesleri,bir elektro gitar,bir melodi,kapı gıcırtısı.Kulaklarımın pası,beynimin kiri,ruhumun tıkırtısı,tıklatıp yokluyor ara sıra...Yollar benim artık,çekilmem kendi gölgemin önünden.

Şimdi tamamladım tüm sessizliklerimi...

Yine aynı rüyaları görmeye başladım,uykularım kalitesizleşti,can sıkıcı şeyler görüyorum,uykusunda yorulur mu insan?