Pazar, Eylül 17, 2006

Okuldan çıkıp bavulumuzu hazırlayıp düştük Ant. yollarına,cuma akşam ordaydım,cmt C.nin düğününde masalara pul ve nazar boncukları yerleştirip davetlilerin masa düzenleriyle,kimin nerede oturacağıyla ilgilendik,balayı odasında şampanya bile patlattık,damat bizi o kadar benimsemişti yani,ne de olsa erkek tarafıydık...
Ben ve kaleiçi tayfasının bir oynayışı vardı ki,sanırım o da rakının etkisi olsa gerek,masa altı yeni rakı şişesi...
Gece evime dönüp,5 saat sonra uçak için yine yollardaydım,bugün pazar ve İst.teyim,evimdeyim.İş adamları gibi,günübirlik gidip gelme gibi,aldığım ilacın etkisiyle 1 saat de olsa sızmışım,yani bu sefer kusmadan geldim,rekor kırdım.
Bu kadar,yeni eğitim-öğretim yılı bana hayırlı olsun arkadaşlar...Yarın başlıyorrrr.

Perşembe, Eylül 14, 2006

Aşağıdaki resimde görülen zat deli,şuursuz ve biraz da "hankır hankır" bir çocukluk arkadaşıdır,kendisini de burada anmak istedik,kendisi yanımda ama...
esas deli, karamel die bilinen ama asıl adı esin olan sinsimi sinsi ama elinden her iş gelen çocukluk arkadaşımdır...o şimdi mutfakta bulaşık yıkıyo emrettim hiç itiraz edemez...(arsinoe)

Pazar, Eylül 10, 2006

Burayı özlemiş olup olmadığımı hala idrak edemedim.Trafiğin "olduğun yerde kal !" şeklinde olması,yanından geçen tüm insanların kollarının sana değmesi,ayakkabının ucunun "basılmaktan" neredeyse delinmesi...Evet bunlar pek de özlenecek şeyler olmasa gerek.Ama...en sevdiğim manzaralardan birine karşı oturup (bknz:Gülhane Sarayburnu manzarası-Rumeli Hisarı kahvaltı masası manzarası :)) çay içmek,Galata manzaralı balık keyfi,her hafta sonu bugün karşıya geçiyim, Çiya'da sütlü incir tatlısı yiyeyim deyip yine Taksim Zencefil'de sebzeli lazanya-yarım karaf şarap istemek..Sonra geleneksel Badehane'de "acaba kaç bira içtim ben?" diye yapılan bir iç hesaplaşma! Evet evet,özlemişim...
Ama insan yine de her masada tanıdık bir yüz görmenin ihtiyacını duyuyor burda,burada bir şeyin müdavimi olmak o kadar zor ki...
Tanıdık bir yüzden öte artık neredeyse hayat arkadaşı diyebileceğin insanlardan ayrı olmak da işin cabası...Ama onlar uzakta bir yerde,martılar ülkesinde kareli masa örtüsünde içmekte ve sana kadeh kaldırmaktadırlar.Avuntu...
Yine başlıyoruz,bu sefer hazır olduğuma emin değilim,bu YAZ ilacımı alamadım...