Ne zamandır yokum ve kendimi yok hissettim uzun zamandır,dağılmış...Bugün anladım ki eğitimcilik başka bir boyut,bugün üç boyutlu çalıştık,anladık ki hiçbir şey aile şevkatinin yerini tutmuyor,hiçbir şey değişilmemeli annelerimizin saçlarımızı okşamasına...Babamızın kızgın da olsa bazen bizimle ilgilenmesine...Hatta ilgisiyle boğulmaya...Yok değişmem.Benim civcivlerim bunları hak etmiyor...