Marcel Proust'tan...
Sevdiğimiz zaman aşk o kadar büyüktür ki bir bütün olarak içimize sığmaz,sevdiğimiz insana doğru yayılır,onda kendisini durduran başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur.İşte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür.Bizi gidişten daha fazla etkilemesinin,büyülemesinin sebebi ise kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir...