En mutlu zamanlarımı düşünüp mutlu olmaya çalışıyorum,ben en çok ne zaman mutlu olmuştum?Neye sevinmiştim? Evet hatırlıyorum,bir mektup almıştım elime,açmak için yırtmaya kıyamadan,elimde evirip çevirip baktığım zarfı narin narin nazikçe açmaya uğraşarak içinde yazılanları tahmin etmeye çalışmıştım,dünyanın en çirkin rengi olan sarı bir sayfaya yazılmıştı mektup,gazlı kalemle-keçeli kalem yahut,o öyle diyordu ona..
Sonra bir tane daha,bir tane daha...Sonra bir mektup kutusu yaptım ben,sadece o mektuplara özel bir kutu,sanki içine başkasına ait bir mektup koyunca yangın alarmı çalacakmış gibi,gizli bir antlaşma yapılmış gibi...Başka bir şey koyamadım içine kutunun,tıpkı şimdi içine başkasını sığdıramadığım kalpciğim gibi...