Lolipop ve çizgi filmler üzerine:

Yıllardır tadını unuttuğum bir şey yedim bugün,hani bir çubuğa dikilmiş kolalı,limonlu,çileklisi bulunan şekerlerden.İlkokul yıllarımdan bu yana çizgi film seyretmediğimi(hatta animasyon bile izlemedim denebilir)düşünerek lolipopumu yemekle başladım işe.İnsanın yaşı hiç de küçülmüyor bunları yapınca,yılları geri de saramıyorsun.İçimi tarifsiz bir sevinç kapladı,daha sonra bana zor gelen bir şey daha yapıp çizgi film kanallarındaki bütün çizgi filmleri izleyeceğim.
Bir lolipop üzerine bu kadar konuşulur mu? Bazı değerlerimi yitirdiğimi düşünmeye başlarsam sayfalar dolusu da yazabilirim bunun üstüne.Çizgi filmlerin aslında hayattaki birçok şeyden daha da mantıklı ve daha az saçma olduğu düşüncesine vardım.En azından bir uçurumun kenarına geldiklerinde hızlarını alamayıp hava boşluğuna kadar geldiklerinde bir süre düşmüyor,yerçekimine direniyorlar.Gerçek hayatta kim yerçekimine karşı gelebilir?Yumruk yediklerinde kafalarının etrafında dolanan kuşlar da cabası.Biz kuşları gökyüzünde bile göremezken artık...
Evet,kolalı lolipop daha güzel.Bunu bu yaşımda keşfetmem de güzel...